Beni yarattığın yerdeyim gidemedim

Son güncelleme: 23.06.2011 15:26
  • noimage"Beni yarattığın yerdeyim ; gidemedim"

    Kaç gündür uyumuyorum.. gözkapaklarımın içinde sonsuz bir uçurum hissi
    Ve ne zaman kapatsam gözlerimi bitmeyen bir düşüş başlıyor uykuya sonra
    Kırılan kemiklerimin sesi;
    Sıçrayarak kalkıyorum düştüğüm yerden
    Ve acılarımı desteliyorum
    Kanlı ellerimle
    Ellerim hani
    Usulca çevirip avuç içlerinden öptüğün ateş gibi
    Yangınını söndürecek bir şey yok artık avuçlarımın
    Uykusuzluğumu teselli edebilecek
    Herhangi bir şey
    Yok;

    Rehavet kipinde değilim artık hayatın
    Gülmüyor çevremdeki karnaval artığı yüzler
    Neşeli gülüşmeler yok
    Şarkılar sözler yok; Sus oldu hayat
    Kusursuz yalanlar söylendi ve bitti..
    Perde!

    Hatırladıkça ölüyorum
    Çürümüş etimin kokusu burun deliklerimi sızlatıyor
    Tenim hani
    Ellerinin istilası altında sıra dışı bir çıplaklık yaşayan
    Ve bir ateş topu olma gayreti ile çoğalan tenim;
    Etimin kemiğe tutunmak için bir nedeni yok artık
    Hatırladıkça yavaş yavaş çözülüyorum
    Sen unuttukça ben ölüyorum

    Her bir parçam geri dönülmez bir biçimde yitirdi bütünün estetiğini
    Kaç gündür uyumuyorum; kulaklarımda ölümün yırtıcı çığlığı
    Ve ne zaman bu sese kulak versem
    Aklımda çürüyen bir kız çocuğu silueti...
#23.06.2011 15:26 0 0 0