Biraz önce sahne aldı yine ayrılık,
Görünürde bir çift olan 'biz', sen'le ben oldu artık.
Yaşanmış seneler rüzgarın hışmıyla savrulup gitti avuçlarımızdan,
...Ve biz yine tutmayı beceremedik. . .
Yalnızlar rıhtımına doğru yol alıyor bedenim,
Her adımda biraz daha yorgun düşüyor umutlarım,
O yok artık!
Ellerim buz kesti arkasından,
Dilim lâl oldu, gitme kal diyemedim O'na,
Vedalar soğuk, üşüyorum işte el'imde olmadan.
Gözyaşlarım bir nehir gibi şimdilerde,
Önüne geçip durdurmak ne mümkün