ÇARESİZLİK HANESİ
Son güncelleme: 10.08.2004 11:53
-
ÇARESİZLİK HANESİ
Bir gün daha batıyor, boğazın karşısında,
Bir ömür daha bitiyor, martı sesleri arasında,
Bir İstanbul kayboluyor gözlerimden,
Bir İstanbul, gecenin karanlığında,
Ben ise köhne bir meyhanenin nahoşluğunda.
Saatler ilerliyor zamana karşı,
Ben desen, zaman kavramında kayıp,
Bekleyeni olanlar,bir bir gidiyor,
Ben ise gitmeyecekmiş gibi kalıp,
Ne kadar mutlu eder ki insanı,
Şu meyhanenin nahoş havası,
Ne kadar dağıtabilir ki efkarı,
Rakıyla balığın zahiri dansı.
Ne kadar ilgilendirir ki, bir kediyi,
Karnını doyuramadığı meyhanenin havası,
Ne kadar dağıtabilir aç bir kedinin açlığını,
Şu meyhanenin teessür veren sedası.
Öyleyse nasıl ararım mutluluğu,
Anason kokulu meyhanelerde,
Öyleyse nasıl çare bulurum çaresizliğime,
Bir kedinin hayallerini bile ümitsizliğe,
Dönüştüren bu riya yerlerde.
- ÇARESİZLİK HANESİ Konusuna Benzer Konular
- caresizlik 12.07.2004
- CaREsİzLiK 24.11.2004
- ilk 5 hanesi 17.04.2005
- KelepÇelİ Çaresİzlİk 28.05.2007
- Depresyon: Öğrenilmiş Çaresizlik 20.08.2008
- Plastik Gıda Ambalajı 10.08.2004 11:53