Yüksek Yüksek Tepelere Ev Kurmasınlar

Son güncelleme: 25.09.2006 19:46

  • Bu öykü Malkara köylerinden alınmış olup belli bir kişinin dilinden yazıya
    geçirilmiş değildir. Çevrede herkes tarafından bilinen bir öyküdür.
    Söylentiye göre, çok eskiden köyün birinde Zeynep isimli çok güzel bir kız
    vardır. Onaltiya yeni bastığında Zeynep'i köylerindeki bir düğünde aşırı
    (yabancı) köylerden gelen Ali isimli bir genç görür. Ali Zeynep'i çok
    beğenir ve köyüne döndüğünde kızın babasına hemen görücü gönderir. Zeynep'i
    Ali'ye verirler. Kısa bir zaman sonra düğünleri olur. Ali, Zeynep'i alıp aşırı köyüne götürür.
    Zeynep'in gelin gittiği köy ile kendi köyü arası üç gün üç gece çeker. Bu
    kadar uzak olduğundan dolayı Zeynep, anasını babasını ve kardeşlerini tam
    yedi yıl göremez. Bu özlem Zeynep'in yüreğinde her gün biraz daha
    büyüyerek dayanılmaz bir hal alır. Köyün büyük bir tepesinde bulunan
    evinin bahçesine çıkarak kendi köyüne doğru dönüp için için kendi yaktığı
    türküyü mırıldanır ve gözleri uzaklarda sıla özlemini gidermeye çalışırmış.
    Oysa kocası, Zeynep'in bu özlemine pek aldırış etmez. Kaldı ki eski
    sevgisi de pek kalmadığından kendini fazlaca horlamaya, eziyet etmeye
    başlar. Sonunda bu özlem ve kocasının horlaması Zeynep'i yataklara düşürür.
    Gün geçtikse hastalığı artan Zeynep'in düzelmesi için, köyden gelip
    gidenler de anasının babasının çağrılmasını salık verirler. Başka çare
    kalmadığını anlayan Zeynep'in kocası da anasına babasına haber vermeye
    gider. Altı gün altı gecelik bir yolculuktan sonra bir akşam üstü
    Zeynep'in anası babası köye gelirler, Zeynep'i yatakta bulurlar. Perişan
    bir halde Zeynep hala türküsünü mırıldanmaktadır. Ayni türküyü anasına
    babasına da söylemeye başlar. Çevresindeki bütün köy kadınları duygulanıp
    göz yaşı dökerler. Annesi fenalıklar geçirir ve bayılır.
    Zeynep hasretini giderir, giderir ama artık çok geç kalınmıştır. Bir daha
    onmaz, sonu ölümle biter. Herkes Zeynep için göz yaşı döker. İşte o gün bu
    gündür bu türkü ayrılığın türküsü olarak söylenip durur.


    Yüksek yüksek tepelere ev kurmasınlar
    Aşrı aşrı memlekete kız vermesinler
    Annesinin bir tanesini hor görmesinler
    Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
    Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim
    Babamın bir atı olsa binse de gelse
    Annemin yelkeni olsa uçsa da gelse
    Kardeşlerim yollarımı bilse de gelse
    Uçan da kuşlara malum olsun ben annemi özledim
    Hem annemi hem babamı hem köyümü özledim.
#24.09.2006 12:40 0 0 0
  • şunu söylemek istiyorum bu dünyada sevgiden dah güzel bir his yok sevdiğin ellerinden kayıp gittiğinde bu hissin nedemek olduğunu nekadar güzel ama bi okadarda ızdırap verdiğini ancak çeken anlar bunu ben nefes aldığım hergün bu acıyı yaşıyorum daha öncede söyledim gene söylüyorum acısı tarif edilmez oluyor yakınınızdayken kıymetini bilin lütfen ,bu şarkı için söyleyeceğim şeyde eğer bu anlatılanlar doğruysa çok acı hemde çok
#24.09.2006 14:09 0 0 0
  • güzel türkülerimizin hepsi yaşanmış hikayelerle ortaya çıkmış

    bunun gibi birbirirnden güzel ve acı hikayeyle türklüğümüz daha bi değerli

    teşekkürler raif
#25.09.2006 07:13 0 0 0
  • @cerleoni
    katılıyorum sana abi

    Paylaşım için tşk
#25.09.2006 19:46 0 0 0