Ben Seni Hep Sudan Sebeplerle Sevdim şiiri - Abdulhamit Hocaoğlu şiirleri
ben seni hep sudan sebeplerle sevdim..
hiç gereği yokken zamansız ve anlamsız..
gereksiz aşkların tıynetsiz adamıyım ben
ve haddini bilmez şu sudan sevmelerimin imkansız...
ben seni hep sudan sebeplerle sevdim...
bir gün
gitmelerin kadar içli bir yağmur yağdı diye bu şehre
bir gün
uzaklığın kadar titrek bir kasım ayazı düştü diye ikindilerime
ve bir gün
sevmelerim kadar masum bir çiğ gördüm diye o gülün üstünde
ve sonra
o şiirimizde vardı ya
denize düşmüş bir gül gibi düştüm diye hani o ateşe
ve türlü türlü
gözlerimde bin bir sudan bahanelerle
işte böyle
ben seni nedense
hep sudan sebeplerden sevdim...
gereksiz aşkların tıynetsiz adamıyım ben
ve nedensiz seni şu sevmelerim bilir misin hala
hani her yağmur sonu güneşle açan o gökkuşağı gibi..
ve sebepsiz seni şu özlemelerim bilir misin hala
hani her yağmur sonu doyulmayan o toprağın kokusu gibi..
ve mesnetsiz seni şu sevmelerim bilir misin hala
hani her kar yağdığında bile bile eriyeceğini
sevinçle yaptığım o kardan adam gibi...
sen merak etme
benim seni sevmek için hep sudan bahanelerim oldu zaten..
bak akşamüstü yağmurlarım var
göz gözü görmez sislerim...
camları buğulu kasımlarım da var
ve bir sabah uyanıp pencereden baktığımda
her yeri o bembeyaz tutmuş karlarım da var...
ben sana hep su gibi aktım
hani su akar da yolunu bulur ya hep..
ben sana hep su gibi baktım
hani suya bakar da bahtını görürsün ya hep..
ve ben sende su gibi kaldım
hani su coşar coşar da bir koyda durulur ya hep..
ben seni hep sudan sebeplerle sevdim sevdalım
bakma sen
şu gözlerimden akanlar bahane...