Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet
Bir bakıyorsun ki ana avrat söver gibi
Azgın bir hayvan döver gibi
O gün çalışıyorum
Sonra birde bakıyorsun ki
Ağzımda sönük bir cigara gibi tembel bir türkü
Sabahtan akşama kadar sırt üstü yatıyorum ertesi gün
Ve beni çileden çıkarıyor büsbütün
Kendime karşı duyduğum nefret ve merhamet
Çekilmez bir adam oldum yine
Uykusuz, aksi, lanet
Yine her seferki gibi haksızım
Sebep yok olması da imkansız
Bu yaptığım iş ayıp rezalet
Fakat elimde değil
Seni kıskanıyorum.
Bir an için aklıma Volkan Konak'ın harika okuyuşu geldi.Bu şiirin içindeki sevda çok büyük,öyleki yürek kendine hakim olamayacak kadar büyük.Üstadların üstadı yazarda nasıl normal olur ki zaten içindeki duygu.Teşekkürler bu güzel paylaşım için.