Di'li Zamanların Ölüsünden

Son güncelleme: 05.03.2012 09:13
  • Di'li Zamanların Ölüsünden şiiri - Züleyha Selçuk şiirleri



    Ölüme meydan okunmaz bilirim
    Ve iyi bilirim aşık olan sevdiğini tek satırla bitirmez
    Bitiremez sevdiğim...

    Yandıkça bu sızının ağulu nefesinde
    Tenimde kayıp bir mevsim büyüdü
    Gün görmüyor şafak bildiğim vakitler
    Tükenmiyor gece
    Ve yıldızlar doğmuyor kimsesizliğime

    Yetim miyim ey yâr?
    Sadakadan örülmüş satırlar d/okunuyor gözlerime
    Öksüz kuşluklar tekil seslerinden yağıyor beni
    Zaruri rüzgârları esiyorum nefeslerime
    Ve sesim göçebe bir cümlede soluklanıyor
    Sen niyetine...

    -İçinde susan öfkelerine mi eğdin başımı
    Dudaklarını işgal eden sözcükler gibiyim artık
    Gölgesini yitirmiş...

    Hatırla !
    Avuçlarında sürgünlerine küskün bir çocuktun
    Ben sana gece yarısı zifirimden sıyrılarak gelmiştim
    Gözlerini görmeden daha
    Ve daha dokunmadan ruhunun sus yaralarına
    Sesine itimat etmiştim

    Hatırla !
    Avuçlarımın yumruklarında can çekişen bir zamandı yaşım...
    Geç kalmaktan korkmuştum...

    Karanlık bastırmadan
    Sevmiştim seni
    Seni gün gibi sevmekten bahseden ben'dim
    Hatırla...

    Geceleri sesinle örselenen ruhuma
    Gözlerinin adını vermiştim
    Hüznüme tanık olan mevsim gibi
    Sessiz'dim

    Çorak düşlerime sen ikliminden bir yağmur bırakıp
    Tenine dokunmuş dudaklarımdan yeni bir yaşamı söylüyordum
    Gürül gürül akıyordu adın ağzımdan sen susuyordun...

    Hatırla !
    Ölüm dediğin yere gel'dim
    Şubat gecesini terleten bu yangın
    Bu ayrılığın tek gerçeği / ben yalandım...


    (Kınında durmuyor bu vakt-i hüzzam / hani nerde ruhum,hangi ara yıkandı meftam)

    21 şubat


    Züleyha Selçuk

#05.03.2012 09:13 0 0 0