Bazen diyorumki
keşke onu hiç tanımasaydım
keşke yüzünü hiç görmeseydim
keşke sesini hiç duymasaydım
ne daha çok acı çekerdim
neede yalnızlığı tadardım
ne gözümden yaş akıtırdım
nede onun adını haykırırdım
ne gülmesini unuturdum
nede unutmak için kendimi avuturdum
belki onun gibi tanımaktan mahrum kalırdım
ama en azından mutsuzluğu bilmezdim
onsuz olmak demek mutsuzluk demek
onsuz olmak demek hüzün demek keder demek
bazen diyorumki
alnıma yazılan kaderim o olsaydı
mutlu bir yuvanın temelini onunla atsaydım
onunla gülüp onunla ağlasaydım
onunla aynı tastan aynı yemeği yeseydim
onunla yaşayıp onunla yaşlansaydım
o benim karım çocuklarımın anası olsaydı
ama olmadı işte
bi çok kez bunların hayalini kurdum
ama gün geçtikçe, o gelmedikçe
hayallerim kırıldı birer birer
sonbaharda ağaçtan kırılıp dökülen yaprak gibi
hayallerim üşüdü birer birer
kış mevsiminde yağan kar gibi, esen rüzgar gibi
hayallerim yandı birer birer
yaz mevsiminde güneşin yakması gibi
bazen diyorumki
hep ilk bahar mevsimi gibi kalsa hayallerim
ilk bahar gibi yeniden yeşerse diyorum
yeni açan çiçekler gibi güzel olsa
o zaman ne hayallerim kırılırdı
ne hayallerim üşürdü, nede hayallerim yanardı
ama anlıyorumki hayallerimde o gini
oda beni bıraktı hayallerimde
oda içimi yaktı hayallerimde
Bazen diyorumki
unut onu gitsin diyorum
sen sevdinde ne oldu diyorum
o sevdimi senin gibi diyorum
en iyisi unutmak, vazgeçmek diyorum
ama gel görki söz dinlemiyor
ne aklım, ne kalbim, nede hayallerim
ne unutabiliyorum nede vazgeçebiliyorum
o ne kadar sevmedikçe
o ne kadar gelmedikçe
ben onu bi kat daha seviyorum
kalbime girdi bir kere oradan çıkamaz
ancak oradan çıktığı gün kalbimin durduğu gün olur
Hakkaten İnanmıştım MutLu OLacağıma
MutLuLuk Saatim Durdu Birden 24 Saat Geçince
Yine AnLadımki MutLuLuk Benim AnLımda Kara Bir Leke
MutLuLuk Tam Beni Semtimden Geçerken
Adresini Şaşırmış HeraLde Bana Adres Sordu
İşte Bana MutLuLuk Yakışmıyormuş
24 Saat DoLunca Durdu Benim MutLuLuk Saatim
Keşke Durmaz OLaydı O Saat
Ama Yinede OLsun
Yinede MutLuLuğu Tattım O 24 Saat İçinde
Sonunda bende mutlu olacağım
çünkü mutluluk benim semtimede uğradı
benim gönlüme benim ömrümede uğradı
tek duam mutluluğumun hiç bitmemesi
tek dileğim onun benim yanımdan hiç gitmemesi
beni hiç bir zaman bırakmaması
tek isteğim onunla bir ömrü paylaşmak
bir ömür aynı yastığa baş koymak
mutlu edenden asla ayrılmamaktır...
öyle biri girdiki hayatıma
sonunda bende mutluyum dedim
sonunda bende başardım dedim
sonunda canımı verebileceğim
ömrümü verebileceğim
gönlümü verebileceğim
biri çıktı karşıma
ve bir tek o mutlu edecek beni
gözümdeki yaşları o silecek
kulaklarımda onun sesi çınlayacak
gülüşüyle ömrüme neşe katacak
en güzelide o benim artık soy ismimi alacak
bir tek, bir tek o beni mutlu kılacak
ömrüm birinceye mezara girinceye kadar...
vazgeçmek kolay olsaydı
ben öyle ağlamaz
böyle kahrolmazdım
günlerim acılarla geçmezdi
hiç mutsuz olmazdım
hep gülerdim hep sevinirdim
ama vazgeçmek kolay değil işte
insanı öyle bir bağlarki sevdiğine
canını vermek istersin
uğruna herşeyi yapmak istersin
ama o senin unutmanı ister vazgeçmeni ister
ama sen ne onu unutabilirsin
nede ondan vazgeçebilirsin
o ister ama sen yapamazsın
çünkü sen onu herşeyden çok seversin
acılarını içine gömersin
sevgini kalbine gömersin
göz yaşlarını gözlerinde gizlersin
üzüntünü ona hiç belli etmezsin
anlamasın diye mutluluk rolü yaparsın
işte böyledir severken vazgeçememek