Hayatımın her anında sen vardın.
Bütün gün, birlikte el ele,
Bütün gece, elimdeki resimde,
Hayallerimde.
Hep korkardım zarar gelmesin
Saçının teline,
Gülüşüne,
O sesine,
Senle geçen günlerime.
Ne oldu anlamadım.
İçimde bir yangın,
İçimde bir korku,
İçimde bir fırtına...
Cevap aradım nafile.
Yüreğim yetişti imdadıma,
Kötü şeyler olacak...
Bütün gece yalvardım Allah'ıma;
Sana bir şey olmasın.
Ve ertesi sabah,
Önce yavaşça süzülen iki damla yaş,
Ardından, çıkmaya direnen sözler.
Anladım!
Dudağını parmağımla kapattım, titrek ve ateşli.
O sözler çıkmasın istedim.
Kaldıramazdım.
Arkamdan gelen hıçkırıklar arasında
Ceketimi alıp kapıya yöneldim.
Ey sevdiğim...
Ne olur, yapma.
Dökülmesin yanaklarına damlalar.
Bilmez misin,
Her damlayla yok olur gider anılar,
Her damlayla parçalanır yüreğim.
Beni boş ver,
Ben güçlüyüm.
Unuturum yeşil gözlerini,
Unuturum ipek tenini,
Al yanaklarını, bal dudaklarını
Gamzeni de unuturum.
Boş ver...
Boş ver be gülüm,
Böyle yazılmış kaderimiz der avunurum.
Seni Seviyorum demiştim ya
Hani en sevdiğimiz kapalı mekanda,
Dalga geçmiştin.
Tekrar söylüyorum Seni Seviyorum,
Ama HOŞÇAKAL..