Uzaklar

Son güncelleme: 04.10.2012 16:07
  • Uzaklar şiiri - Hicran Aydın Akçakaya şiirleri - sonbahar şiirleri



    noimage







    ne çetin bir sonbahar
    bir canı da beraberinde götürüyor dökülürken bütün yapraklar



    kapımı her çaldığında uzaklar
    gözlerimden iki damla yaş akar



    derler ki oralarda güneş doğmaz hiç
    karanlıktır gündüzler
    agrafı kopmuştur artık zamanın
    rüzgarın istilasına uğrar
    eklenmez olur birbirine günler



    bir alçalıp bir yükselirken alnı terler denizlerin
    nasırlıdır elleri gecenin kanatır dokunduğu yeri
    buna rağmen
    kim ne derse desin macerayı sever



    esmer gülüşlü bebekler

    derler ki
    olgunlaşmaz oralarda başaklar
    gövermeye yüz tutmuşken bir hain gelir
    savurur tırpanını
    dağ taş isyanda
    çökmüş ve çatlamıştır avurtları
    küskündür topraklar
    kolay mı taze bedenlere mezar olmak
    içine ağlar bulutlar
    yağmaz olur beklenen yağmurlar



    çölde sandalını yitirmiş kürekler
    hep mi kırgın
    hep mi yılgın
    hep mi zigzag çizer avare yürekler
    anladım gökkuşağının altından geçmeyecek artık


    u mut yük lü ge mi ler



    dönüşsüzse kahrolası seferler
    sallanmasa da olur
    gidenlerin arkasından
    karanfil kokulu mendiller




    kapımı son kez çaldığında uzaklar
    kirpiklerim mıh olur gözlerimi kapar







    nihayet ben de
    tavanı alçak ahşap bir kutuda bulurum kendimi
    dönemem sağımdan soluma
    mevsimler budanır saçlarımdan
    bir devrimci edasıyla ayaklanmak isterim de
    başımı vururum o sert tahtaya
    her seferinde

    en sevdiklerim son kez el üstünde tutarlar beni
    daha önce hiç tutmadıkları gibi
    göğe yakın yere uzağımdır
    ya da ben öyle sanırım



    ne dünüm kalmıştır ne de yarınım
    tekerrür etmez yaşadıklarım




    derken kendi açtıkları çukura indirirler bedenimi
    ellerinde dokuz tahta dokuzu da çürük hatta
    üzerime toprak atarlar
    yutuverir beni de uzaklar



    ölümün ayıramayacağı hiç kimse yok
    birleştirip yüzleştiremeyeceği de
    işte belki de sırf bu yüzden
    ölüm en güzel zulüm



    öyle geliverir bir anda
    sarıverir makas izi olmayan
    dikişsiz beyaz bir kundağa
    görür
    bilir
    işitirim
    dönmez dilim
    doldurur ağzımı fırtınadan arta kalan suskunluklar
    söyleyemem


    ya şa ma tu zak tır u zak lar




    kırılmışsa bir kez aynalar
    sağım solum ölüm
    ki o aynalar gerçekten ağlar
    soytarılık yapmazlar gülüm



    bağlanır adımlar sırata kadar



    ya kı nım o lur u zak lar



    Hicran Aydın Akçakaya
#03.10.2012 18:47 0 0 0
  • Yüreğine sağlık kardeşim.
#03.10.2012 19:38 0 0 0
  • ya kı nım o lur u zak lar
    evvela sonbahar sana yakışıyor arkadaşım..şiirde farklı ve güzel olmuş.. sunum için tşk
#04.10.2012 16:07 0 0 0