Şimdi bir suskun;
Üşümüş,elleri buz,zifiri yalnızlıkta,
İçinde yıldızları tutma arzusu
Susmuş,aldırmamakta..
Boş bedenler,büyük binalar,
Islak yollara basa basa,
Kaçmış,ürkmüş,tekmiş,
Geçmiş,ne kadar koşsada,
Tam vaktine geç kalmış
Ya da hep öyle sanmış..
Tek kişilik ömrünün,
En kalabalık yerinde
Gözlerine çarpmış adımları,
Durmuş,sevmiş,sevişmiş
Hala ağlarmış,
Üstüne nefesini verdiğin teni..
Uykuları bölünür
Seni görürmüş..
Ne zaman gitsen
Ve ne zaman baksan giderken,
Öyle;istasyonlarda
Babasını yolcu eden sevimli çocuklar gibi,
Çok güzel olacakmış gibi,
Bir şekerle her şey,
Ne zaman baksan;
Gözlerin onda kalırmış..
Ne zaman gitsen;
Bir suskun,üşümüş,elleri buz,
Zifiri yalnızlıkta..
Aldırmamakta..