Bu barədə Quranda buyurulur: «Quran oxunan zaman, onu dinləyin və susun ki, bəlkə rəhm olunasınız»
İbn Abbas nəql edir ki, ilk əvvəllər müsəlmanlar namaz zamanı söhbət edər, bir-birlərinə sual verərdilər. Yuxarıdakı ayə nazil olduqdan sonra namaz zamanı əlavə danışıqlar qadağan edildi.
Bəs başqa vaxtlar necə, Quran oxunarkən danışmaq olarmı? Rəvayət olunur ki, imam Sadiq (ə) buyurmuşdur: «İstər namaz vaxtı, istərsə də başqa vaxtlar Quran oxunduğunu eşidərkən susub, onu dinləmək lazımdır». Hətta, bəzi hədislərə əsasən, Quran oxunduğunu eşidən pişnamaz yaxşı olar ki, ayə qurtaranadək susub, onu dinləsin.
Yuxarıda deyilənlərdən aydın olur ki, Quran oxunduğunu eşidən zaman, susmaq çox bəyənilmiş bir işdir. Bununla belə susmaq, vacib deyildir. İslami mənbələrdə belə bir mülahizə də vardır ki, cəmiyyət namazında iqtida edənlərin namazın birinci və ikinci rəkətlərində qiraət zamanı sakit dayanması uyğun ayədəki göstərişə əsaslanır. Amma bu halda da, susmaq vacib deyildir (İqtida edən şəxs astadan zikr edə bilər).
Əraf surəsinin 204. ayəsini qiymətləndirən Hənəfi alimləri, buradakı əmrin həm namazda və xütbədə həm də namaz xaricində etibarlı olduğu fikirindədir. Bu fikiri müdafiə edən Hənəfi məzhəbi alimlərinə görə, Quranı dinləmək vacibdir. Əgər bir yerdə fiqh yazan (elmlə məşğul olan) bir kimsə olduğu halda, biri orada Quran oxuyar da o kimsə də məşğuliyətindən görə dinleyemezse oxuyan günahkar olar. (əl-Bahru'r-Raik-şamile-3/372)
Ancaq Hənəfi məzhəbində bu dinləmənin (vacib olaraq) fərz-ı ayın mı yaxud fərzi-kifayədir mi olduğu mövzusunda fərqli görüşlər vardır. Ən səhih olan görüşə görə bunun fərzi-kifayədir olmasıdır.
Yəni Quran oxuyanı dinləyən bəzi kəslər varsa, vacibin yerinə gəlməsi üçün bu kafi olar.Ayrıca canlı yayın olmadan kompüter, maqnitofon, radio kimi alətlərdən oxunan Quranı dinləmək də fərz deyil. Lakin dinlenirse savab alınır. (bax: Elmalılı Həmdi, Haqq Dini, Əraf surəsi 204. ayənin təfsiri)-Şafisilər daxil, Hənəfilərin xaricində qalan məzhəblərin həbsi oxunan Quranı dinləmənin sünnə olduğu fikirindədir. Onlara görə Əraf surəsinin əlaqədar ayəsi, namazın xaricində qalan qiraət üçün deyil.Bu alimlərin (cumhurun) dayağı söz mövzusu ayənin, namaz içində və xütbə əsnasında olduğuna dair gələn səhih bəzi hədis rəvayətlərinin. (bax: Təbəri, Razi, İbn Kəsir, əlaqədar ayənin təfsiri)Bununla birlikdə, Quranın oxunduğu yerdə olub da-lazımlı bir işlə məşğul olmadığı müddətcə-onu dinləmək bir hörməti göstərmə baxımından böyük əhəmiyyət kəsb edir.