bu şiiri sana yazıyorum...
nedenini bilmeden ve hiç sorgulamadan...
içimi titreten o gözerini düsünerek,
bırakıyorum yuregimin dizginlerini...
evet bu şiiri şu anda
seni düşünerek sana yazıyorum.
neden böyle oldugum hakkında bi fikrim yok.
aklımda hep sen;
baktıgım her yerde gülüşün var...
seninle geciriyorum her geceyi
sabaha kadar sen oluyorum.
seni hissediyor,seni düşlüyor
sen oluyor ve senle uyanıyorum.
ve hayalinin pesinde kosuyorum gün boyu...
gercekten bi hayalmiydin yoksa sen?
sevgiye aç oldugum su günlerde,
gördüğüm güzel bi serapmıydın yoksa?
güzel bi rüyaysın ve gercekmi oluyorsun yoksa
yoksa bu zor ve yorucu yalnızlıgıma bi son mu veriyorsu.?...
elllerini tutmak yanında olmak vardı şimdi
gözlerinin içinr bakıp hayallere dalmak vardı.
sarılıp ağlamak;
seviyorum diye haykırmak vardı
sesimin ulastıgı her yere.
zor be sevdiğim,
sevda cekmek zormus işte böyle
gözlerinin içini kaleminin ucunda gormek;
ve dokunamamak caresizce...
su anda nerede olduğunu ve ne yaptığını bilmeden
seni beklemek...
bir daha gelecegini bilmeden,
seni görecegim günü beklemek
böylesine zormus işte...
bak yine ağlamaklı oldum şimdi
yavas yavas yaslar dolmaya basladı gozlerim yıne
ben yıne karanlığa bakıp ağlayacağım balkonumda bu gece
aynı yıldıza soracagım yıne seni.
eger ki olurda sen de yıldızlara bakarsan bu aksam;
belki içim kıprdayacak,
ve kabimi yollayacagım tutabilmen umuduyla sana...
evet gülyüzlüm, melek bakıslım
bu siiri bu duygularla sana yazdım.
neden yazdıgımıda simdi daha iyi anlıyorum:
cünkü seni cok seviyorum,
ve bir gün geleceksin umuduyla ;
seni bekliyorum...
bir tutkuydu seni gormek.
sana bakmak,göz göze gelmek.
yagmur sonraları toprak kokusu gibi
seni doldurmak iliklerime kadar...
bir tutkuydu seni gormek.
soguk kış gecelerinde;
yıldızları saymak sabaha kadar.
en sevdiğim sarkıyı dinlemek defalarca...
ve görmek günesin ilk ışıklarını seni düşünerek...
ulasılmaz görürdüm seni
yakınlasamazdm bir türlü.
uzatsam tutabilecektim ellerini oysa,
bakabilecektim gözlerine doyarak
doya doya seviyorum diyebilecektim
dalabilecektim en güzel düslere seninle...
seviyordm seni herseyden cok
senden ibaretti sanki hersey.
hersey seni gördügüm zaman guzel;
seni gördügüm zaman parlaktı.
ısık sacardın dunyama haberin olmadan
farkında olmadan bi güneşi doğurur;
hayat olurdun karanlık ve yalnız dünyama...
yağmur olurdun bazen susamıs gonullere
annesini bekleyen yavru kuslara umut olurdun.
cicekler daha cabuk acmak isterdi sen gülnce
saatler atmak istemezdi bir türlü
durmak isterdi sanki yorgun zaman
ve gece;
korkardı senin güzelliğini kapatmaya...
yollar bitek istemezdi,sen adım attıgında
içine çektigin hava olmak isterdi güller
yarısa gırerdi baktıgın yerler sana görünmek için
senin elinden kopmak isterdi papatyalar dalından
seninle kosmak isterdi ceylanlar her yere
avcıya meydan okurdu sankı kuslar senden ayrılmamak için...
ve sen bir peri kızıydım, güzellikler ülkesinde,
böyle saf böyle temiz...
ekmek,su günes,ve hayattın.
herseydin
herseyim olurdun...
yüregine saglik arkada$im
$iirlerinden sanki sevdigin insani bekliyomussun gibi anladim
in$allah sevdigin her kimse kavu$ursun ona
in$allah hakettigin sevgiyi bulursun....
olsun be gülüm
alıstı artık bu yürek.
alıstı artık terkedilişlere,
ceip gitmelere.
ve alıstı artık kabul edilmetişlere...
koymuyor artık eskisi gibi acılar
eskısi gibi yakmıyor kara sevdalar.
her terkediliş;
bir yangın yerine dönmüyor artık dünyamda.
her yıldıza bir sevdamın adını veriyorum,
ve aglamıyorum artık o yıldızlarınkayısını izlerken...
sen yine üzülme kömür gözlüm
be yine şirler yazarım her aksam
her aksam sen uyuyana kadar nöbetlertutarım sokagının basında
türküler söylerim senin gelemeni beklerken
bir kuru sitem gönderirim hayata ve sana
ve giderim seni yasayacagım
ama seni göremeyecegim uzak diyarlara...
senrahat ol gülüm
bir delikenlı vardı de
kara gözlerinde kendimigörürdüm;
her bakısı sanki içimi yıkar gecerdi de
benim için fırtınaları durduracağını bilirdim de;
adımı har duyduğunda uysallasır,
konabilmek için can atardı pencereme de...
ama o küçük serçe ;
simdi koca bir kartal oldu gülüm.
dert etmiyor artık konduğu canın diğer yanını
nazlı gelin gibi süzülüp gitmeni dert etmiyor
sensiz gkyuzunde yalnız basına uçmak koymuyor artık ona....
ve meydan okuyor artık
atyor kendini avcının önune pervasızca
vurun,
sıkıysa vurun diyor...
daha güçlüyüm artık,
alıstım artık diyor.
bi ayrılık beni bu kadar yıkmaz
bir çift ele göze degmez artık diyor.
ve kanat çırpıyor yalnızlıga
kanat cırprıyor onu bekleyen,
sonsuz ve tozpembe ufuklara...
üzülme arlada$im ve umudunu kaybetme hicbir zaman
senin degerini bilen cikacaktir karsina bundan emin ol
cünki ayni duygulari ben de ya$adim
ama Allah'ima $ükür $imdi cok ama cok mutluyum
kar$ima dogru insanin ciktigina inaniyorum senin de cikacak
ama her$eyin ba$i sabir ve umuttur ...
tekrar te$ekkürler ...
Evet arkadaşım şiirlerin gerçekten okunası güzellikte gülyüzlümünde dediği gibi umudunu hiç bir zaman kaybetme umutsuz insan kökü olmayan ağaca benzer Umut için sabır gerekir allah sabredenlerin gönlüne göre verir versinde inşallah
tesekkurler arkadaslar.sizin adına sevindm.umudum bitmek üzereydi ama olsun...ben yıne kendimce kalemimi oynatmaya devam edecegım.içimden geldiği gibi...
saolun..
ben bu şiiri yazarken sabırsızlıkla O'nun aramasını beklıyordum,derken bem şiiri bitirdim O o aradı ;BİTTİ dedi ve ben yıkıldım...
hadi be canım
cok beklettin ama
nöbet tutuyorum bak telefonun basında
aklım basımdan gidiyor
neden aramıyorsun...
biraz fazla sürmedimi nu ayrılık
gözlerin gözlerimi hiç mi özlemedi
hiç mi için istemiyor
neden aramıyorsun..
ne zaman dinecek bu bekleyişlerim
ellerim ellerini ne zaman tutacak
yanagını ne zaman oksayacagım
ne zaman seviyorum diyecegm
o dünyalar tatlısı sesini ne zaman duyuacagım
neden aramıyorsun...
bi kerecikte olsa canım demek bu kadar mı zor
bende seviyorum demek bu kadarmı güçlesti artık
bi kerecikte olsun sesinin sıcaklıgını hissetmeyi ;
böylesine fazla mı görüyorsun şimdi bana
neden aramıyorsun..
bekliyorum hala gülüm
hala nöbetin basındayım
atesler içinde yanıyorum belki de
belkide sabısızlıgım bu yüzden
neden armıyorsun...
sen benim aşkıyla hayale daldığım
geceleri yoldasım,
sabahları uyanısımdın.
sen benim dünyaları uğruna adadığım
umutlarım,gözyaslarım;
yüregimde tasıdığım fırtınalarımdın.
bekleyişlerim,yenilişlerim,herseyimdin.
neden armıyorsun...
yok be gülüm
bu aşk ikimizede fazla mı geliyor yoksa
yoksa tasıyamamaktan mı korkuyoruz ikimizde
herhalde yorulduk bizde bazı seyleri düsüne düşüne..
ama yok gülüm
ikimizede yeter bende büyüyen bu kutsa sevgi
ikimizede fazlasıyla yeter inan.
sen yeterki iste;
fırtınalara karsı koyayım
iste ki seni senden cok seveyim
yeterki iste ;
senin istediğin herseyi ayağına sereyim.
ama ne olur
bana küçükte olsa bi umut ısıgı yak
bi kerecik olsun
anlayayım yalnız olmadığımı
arada anlayayım;
sevdamın karsılıksız olmadığını
ne olursun gülüm bana şimdi söyle lütfen,
söyle neden;
NEDEN ARAMIYORSUN!...
BİTMEYECEKSİN !..
Bitmedin sen, bitmeyeceksinde.
Gömmek istedim aşkını kaşlbimin en derin yerine,
Parçalayarak içimi çıktında geldin
Koydum bir şişeye ağzını iyice sıkarak,attım maviliklere,
Dalgalarla geri geldin.
Yakmak istedim ,küllerin bile kalmasın,
bir türlü alev almadın.
parçalamak istedim bu sevgiyi un ufak olsun
Tek bir zerre bile yerinden oynamadın.
Olmayacak böyle,gitsin nereye kadar gidecekse dedim,
Daha beter yaktın ,acıttın beni.
Seviyorum dedim olmadı
Seveceğim dedim olmadı.
Bit artık git dedim benden,
Gitmedin, bitmedin işte.
Ama anladım artık;
BİTMEYECEKSİNDE !..