seri cinayetlerin tek maktuluyum../..sevilmek iyi../ gelmiyor bedenime../..sevgilim../.son katilim / öldüğümü kimseye söyleme..
ne doğduğum
ne de doyduğum şehir kucaklar beni
mevsimler yüzümde
karıştırılmış okey taşları gibi acılarım
çifte dönüyorum
ağlıyorum
- şairler şiir yazmak için mi ayrılır anne..?
- bilmiyorum kızım.
öznesi kaybolmuş bir cümleyim,
hiçbir aşk şiiri kabul etmiyor beni artık
bir kalemin ucundan sevgi dilenemem
değmemişse mürekkebi yüreğe,
sözlenemem
yorgunluklarım geri döndü yıllık izinlerinden
ege'nin sularında ateş yaktık, kafa çekiyoruz
kimler yok ki;
bir vapur telaşında kaybedilen heyecanlar,
üzerime yapışan kırgınlıklar,
verilen ama unutulan sözler,
cevapsız sorular
hayır! Söylemeyin bu şarkıyı
özlendiğim günleri hatırlıyorum,
ağlıyorum
- ressamlar resim yapabilmek için mi ayrılır anne..?
- bilmiyorum kızım.
sevdamın sesi kısılmış
yaşlanmış dudaklarındaki kelimeler
unutulmuşum. İçinde "biz" olan çerçeveler
gidişlerime pusu kuran eşkıyalar duysun beni
hiçbir şeyi ertelemedim ve ertelemeyeceğim
gidiyorum
ve ağlıyorum
ne ok oldum ne de yay
vuramam sevdiğim sesleri
söyleyin! Bedeninde acı biriktirmesin yarim
bir kez de o üzsün beni,
değmez mi..?
düşüncelerim gururlu
hayallerim ve sevdam değil
kanadı kırık kuşların gagalarında öpüşlerim
sen..en sevdiğim dağ kırlangıcı
al götür unutana baharımı,
üşütmesin..
- müzisyenler söz yazmak için mi ayrılır anne..?
- bilmiyorum kızım.
Tanrım!
kim verecek çalınan düşlerin cezasını..?
sakızlı şekerler eriyor dudaklarımda
şiirlerimde kan pıhtısı
hangi masallarda yaşatır beni,
avuçları gül kokan çocukların duaları..?
seri cinayetlerin tek maktuluyum
sevilmek iyi gelmiyor bedenime
sevgilim../.son katilim
öldüğümü kimseye söyleme
güçsüzüm
üşüyorum
ağlıyorum
- katiller yaşamak için mi öldürür anne..?
- bilmiyorum kızım.
- insanlar yaşamış olmak için mi sevişir anne..?
- hııı?
uzaktasın..kiminlesin şu an..?
hangi duygunun gülümseyişleri hayat veriyor sana..?
oralar soğuktur şimdi, üşüyor musun..?
hala canını sıkıyor mu,
bir türlü seni barıştıramadığım bu hayat kavgası..?
beni sorma!
sen bu şiiri okuyup bir kenara koyduğunda,
ben hayasız limanların denizlerine yürüyor olacağım
özlemin, sol göğsümün altında kutsal bir kitap
- sen beni gönderilmek için mi doğurdun anne..?
- bilmiyorum kızım
- ama anne sen de hiçbir şeyi....
- hiçbir şeyi değil, aşk’ı bilmiyorum kızım...
koparılmış pelin otları gibi sevdam
rüzgara direnip toplamaya çalışıyorum
ağlıyorum..
sevdamın sesi kısılmış
yaşlanmış dudaklarındaki kelimeler
unutulmuşum. İçinde "biz" olan çerçeveler
gidişlerime pusu kuran eşkıyalar duysun beni
hiçbir şeyi ertelemedim ve ertelemeyeceğim
gidiyorum
ve ağlıyorum
Müthiş bir şiir ve şiiri böyle güzel hissettiren bir sunum.Ne diyeyim yüreğinize sağlık.Pelin Hanım'ın da kalemine ve kelamı coşturan yüreğine sağlık.Ama birinci paylaşımınızda sizin dizelerinizi göremedim bundan sonrakilerde vardır ümidiyle bakmaya devam ediyorum.