Disipline verdim senden sonra yalanlarımı..
Yaralarımı bile tek ayak üstünde bekletiyorum..
Aynanın karşısında her gün makyaj yüz bile,
Bana ait değil sanırım..
Bu kadar yüzsüz olduğumu hiç hatırlamıyorum…
Affet, tükürük bezlerim yırtıldı..
Gidişine o yüzden tüküremiyorum!
Gözlerini çengelli iğneyle gözlerime taktım sevgilim..
Sen istediğin yere git,
Ben her yerde seni görüyorum!
Oysa tenimin açık adresini biliyordu ellerin
Bir bir inşa edip, sonra birden yıkıyordun tabularımı,
Ama olsun!
Bana öyle çok yalanlar söyledin ki sevgilim;
Doğrularımdan utanıyorum!
Hiçbir şey yapmadığını sandın sen!
Giderken, sadece gittiğini sandın…
Bir gün olurda,
Kahpe bir kaldırımda, başkalarına çok ucuza sattığımız bakışlarımız
Denk gelirse birbirine..
Sana ne yaptığını göstereceğim!
Yanağımda ki gamzeyi çok severdin ya?
Gittiğinde gözyaşlarımla doldurdum o çukuru..
Artık bir gamzem yok!
Ellerini idam ettim bugün başka tenlere..
Gözlerime açık acı ameliyatı yaptım..
Ne kadar sen varsa gömdüm içine..
Bağışlayamam seni!
Senin gözlerin genelev gibiydi,
içinde kadınlar biriktiriyordun sevgilim..
Hem sitem,hem özlem hem kızgınlık,hem kırgınlık ama hepsinden önemlisi vazgeçememenin verdiği acı var hem şiirde hem sunumda...Ellerinize,emeklerinize sağlık,yine çok güzeldi herzamanki gibi...
Bu sunma bakınca anlamamak mümkün değilki.Tekrar yüreğinize sağlık,her ne kadar acı yüklü olsada unutmayın;yüreğin çektiği acı onu hep sevgi doldurur...