Gülmedik başa gül taksan
Güler mi gülüm'
Bir sızım var derinlerde
Usumdan yüreğime uzanan
Yollarda kımıl kımıl
Seninse gözlerinin altında kırık çizgiler
Ben üşürken soluk resimlerin gölgesinde
Sen zamanın dehlizlerinde bir düşsel çığlık
Korkunun buz parmakları
Kuşatmış yüreğimi
Öpüver de erisin
Dudağımın ucundaki
Bu cehennem şakası
Mor şafakta baykuş değil
Eski çamaşır bohçalarında
Gizli kalan düşlerimdi ağlayan
Yüreğinle duy beni
Güçlü, aydınlık, canlı
Bir yara var ki kanayan
İşler durur sızım sızım
Yaslan bana iki gözüm
Aşı taştan
Sevdayı düşten
Çıkardık biz
Şimdi yürek alışverişinin pazaryerindeyiz
Bir kibrit çakıp yaktılar
Evrenimizi hey gülüm
Barikatlar içinde bir ozan yürek
Düşünmekten, yazmaktan sanık
Yangın yüreklere sebil olmuş türkümüz
Ne yapalım şimdi, salıverelim gitsin mi?
İflah olmaz mı diyorsun
Acısı dinmeyen bu sevda
Ölümlere varmak da kolay değil
Onca yaşanmışlığın ardından
Kolay değil soldurmak
Bir çırpıda kardeleni