Aşksız, sevgisiz gülmez artık benim de yüzüm
Seni çok seviyorum karakaşlı karagözlüm
Beni senin de sevdiğini biliyorum açık sözlüm
Duamsın ruhumsun bedenimsin ceylan gözlüm.
Sensiz sevginsiz inim inim hıçkırarak inlerim
Dudaklarım kurumuş bir bardak su isterim
Seni kendimden,gözümden bile kıskanırım
Aşkın beni deli divane etti alev alev yanarım.
Ben sevdim korudum olmaz sana zararım
Bırakmadın sen bu benim aciz kararım
Kalbim ağrıyor özleyip alev alev yanarım
Ben aşk adamı garip bilal seni her an ararım.
Çılgın bir aşık beni arayıp arayıp da bulur
Kuşlar ağaçlar da teller de neden hep asılı durur
Ne bakıyorsun bana tanımadınmı? marur marur
Sevgi göstermezsen dalında ki aşk gülleri bile kurur.
Bu duygusal deli şair seni candan sever,korur
Seven canlar herzaman mutlu ve bahtiyar olur
Garip kuşlar acınmadan kör kurşunlar la vurulur
Bulanmış akan, çağlayan sular bile sevginle durulur
Aşıklar nedense hep ama hep kalpten soyulur
Hata yaptımı gönüllerden hoyratça kovulur
Şamdamlara güzel mumlar sırasıyla koyulur
Köy meydanına sofralar kurulur insanlar açlığını doyurur.
Kırbaçla duran ata hoyratça nasıl acımadan vurulur
Aşk sevgi için koşturmaktan halsizleşir aşıklar yorulur
Hata için garip insanlar yavrular bebeklermi vurulur
Seven gönül sevdiğini nerede olsa arayıp inan ki bulur.