Kavuşamıyacağımızı bilsemde
Sana gülümsüyor her yeni günüm
Ellerini ellerimde hissetmesemde
Özleminle harmanlıyorum sevdamızı gülümsüyorum sana
Gözlerim gözlerinin içinde kaybolmasada
Yüreğinin ben tarafında gülümsüyorum sana
Kavuşamıyacağımızı bilsemde
Sana gülümsüyor her yeni günüm
Ellerini ellerimde hissetmesemde
Özleminle harmanlıyorum sevdamızı gülümsüyorum sana
Gözlerim gözlerinin içinde kaybolmasada
Yüreğinin ben tarafında gülümsüyorum sana
Kavuşmak,ellerin birleşmesi gözlerin bakışması değildirki
Kavuşmak,aynı mekânı paylaşıp şenşakrak gülüşmek değildirki
Kavuşmak,günü birlikte geçirip akşam ayrılmak değildirki...
Kavuşmak,eller ile soğuk hasretleri tutup özlemle yollarını gözlemektir
Kavuşmak,umutlarını hiç karartmayıp her aklına gelişinde gülümsemektir
Kavuşmak,gecesiyle gündüzüyle zaman gözetmeksizin bir yüreğe ait olabilmektir...
Bu sayfa unutulmayı haketmiyor!Suskunluğunuzu bölmenin bir yolu varmı diye düşünüyorum da galiba zamanı gelince yazarım cevabınızı şimdiden duyar gibiyim!
Yaramaz bir çocuk sanki yüreğim
Soluk soluğa çıldırmışcasına koşuyor sana
Soluklanırken yüreğinin en derininde
İçinde sen olan umutlarımı asıyorum rengarenk balonlara
Uçuruyorum gökyüzüne...
İnsanın yüreği eğer sevda için şımarmışsa hasret fırçasını yese de pas tutmaz gözyaşı yağmurlarıyla...
Yüreğinize sağlık,çok güzel bir umuda uçuş yapmış yüreğiniz...
Gözyaşı düşeceği yeri iyi seçmeli!Suya düşerse kaybolup gider,ateşe düşerse buharlaşır uçar,kalbe düşerse yara olur.Peki ama o zaman gözyaşı nereye düşmeli?
Gözyaşı dediğin başını dayadığın omza düşmeli ki değeri bilinsin...