Ben öyle pek fazla karışmam kendi içimde.Çünkü buna müsaade etmez içinde bulunduğum duruma uyum sağlayan kalbim!İnsan kalbini dinlediği müddetçe doğruya ulaşır...
Ama yüreğin orta yerine düşeni insan kendisi seçemez!Bu,nasıl olduğu,nasıl geldiği,nasıl kaldığı bir türlü bilinmeyen bir vaka-i hissiyedir ki hayatın anlamı da orada gizlidir tabii görmesini bilene...
Karışıklık iyidir aslında!Çünkü insan hayatındaki karmaşaları çözmeye çalışırken kendisini unutur ve kendisi karıştığında sadece kendisini bu karışık durumdan kurtarıp doğruları keşfetmeye çalışır...
Sayfanıza uzun zamandır yürek sesinizi yazmamışsınız!Ben de birazcık belki ilham olur diye kendimce birşeyler yazdım.Umarım sessizliğinizi bozmanıza yardımcı olur...
Yüreğinizi dinleyin ve sadece yazın. Çünkü yürek susmaz ama bazen içindekileri anlatacak kelime bulamaz.Siz kelimeleri aramayın,sadece yüreğinizi koyun sayfanıza.Ve ne yazacağım diye düşünmeyin asla!Çünkü düşünmek yüreği lâl eder...