Erik Ağaçları

Son güncelleme: 14.06.2013 23:34
  • Erik ağaçlarına rüzgar vuruyordu
    Geceydi ,soğuktu ay donuktu
    Sözlerin yakamozlanıyordu kulaklarımda
    Avare bir dünya akıyordu ayaklarıma
    Fasılasız yürüyordum gecenin öptüğü sokaklarda
    Sen,Uğruna mevsimler ektiğim umuttun
    Ölüm kadar soyluydu seninle seyretmek dünyayı
    ve mehtabı seyretmek selamlamak saçlarında
    Oysa kapıların ardından sert sözler yükseliyordu
    Dalından koparılıyordu sevgi yaprakları
    Defter yapraklarından siliniyordu adın
    Kardelenler kuruyordu...
    Bir volkan taşıyordun ellerinde birde bahar
    Mazi köklü ati idi yüreğinde kök salan
    Yıldızlardan meşaleler tevşiriyordun
    Sevdam için süreyyamsı taçlar gönderiyordun
    Benimse uğursuz gecelere uzuyordu saçlarım
    Simsiyah bulutlar örüyordu ufkumu
    Sularda raks eden yıldızım sönüyordu
    Fırtınaya tutsak bir şilep'ti hatıran
    Ruhunda sığınacak bir liman arıyordum
    Gece gidiyordu sen gidiyordun

    Yağmur olup toprağa iniyordu göz yaşlarım
    Ufukları kaplıyordu müjdeci kanatların
    Derinlerde patlıyordu umut doğumların
    Zaman altın ikliminin belini kırıyordu,Lakin..
    Soğuktu erik ağaçlarına rüzgar vuruyordu
    Gün açarken rüyam bitiyordu ,sen gidiyordun RABİA

    Orta okulyıllarımdan kalma bir şiirdi bir yerlerden kopyalamışımdır muhakkak.1973 veya 74 yıllarıydı sanırım.Çünkü RABİA o yıllarda hüküm giymişti yüreğimde.
#14.06.2013 23:10 0 0 0
  • harika satırlar emeklerine sağlık abii
#14.06.2013 23:34 0 0 0