Ufak şeylerden zevk alabilmek;
Lüks yerine zarafet aramak;
Saygı istemek yerine değerli olmak;
Zengin olmak yerine kimseye muhtaç olmamak;
Sıkı çalışmak, sessizce düşünmek ve dürüst konuşmak;
Yıldızları, kuşları, bebekleri ve bilgeleri
açık kalple dinlemek;
İşte benim senfonim!
aziz nesini hiç sevmezdim ama arızalı saat bile günde iki defa doğruyu söyler...
yani anlayacağın durum öyle gösteriyor ki artık bendne bi halt olmaz. bırak senfoniye şef olmak, bi sazı alıp iki dıngırdatmak bile nasip olmayacak...