Şimdi biz kalmadı!
Sen varsın ben varım biz yok..
Sevgimiz kalmadı benim sevgim kaldı..
Anladımki
Biz masal içinde birbirimize masallar anlatmışız.
Biz masal içinde birbirimize şiirler yazmışız.
Biz masal içinde birbirimizi sevmişiz özlemişiz.
Ve biz bir aşk masalı içerisinde birer masal kahramanı olmuşuz bilmeden
Yağmur kokulu hasretlerim
Gök gürültüsü gibi masum korkularım var..
Gözlerimi kapar seni görürüm açar seni görürüm..
Feryatlarıma karışırsın yırtarım bu sessizliği..
Yürek arasından çıkarırım özledikçe seni
Koklar yerine koyarım sarıp sarmalayıp.
İlk günkü gibi kokarsın hep
Hiç mi değişmez kokun hiç mi değişmez gözlerin..
Hep bana mı bakıyorsun yoksa gözlerimdeki kendinemi..
Ya beni seviyorsun ya kendini
Ya beni bırakamıyorsun ya bendeki seni..
Hiç hevesLenme kaçmaya sevdiğim
Yüreğimde kaLacaksın ben affedene dek seni..
Yağmur kokulu hasretlerim
Gök gürültüsü gibi masum korkularım var..
Gözlerimi kapar seni görürüm açar seni görürüm..
Feryatlarıma karışırsın yırtarım bu sessizliği..
Yürek arasından çıkarırım özledikçe seni
Koklar yerine koyarım sarıp sarmalayıp.
İlk günkü gibi kokarsın hep
Hiç mi değişmez kokun hiç mi değişmez gözlerin..
Hep bana mı bakıyorsun yoksa gözlerimdeki kendinemi..
Ya beni seviyorsun ya kendini
Ya beni bırakamıyorsun ya bendeki seni..
Hiç hevesLenme kaçmaya sevdiğim
Yüreğimde kaLacaksın ben affedene dek seni..
hayalll
Kendi masalımızın kahramanı olduk hep..
Özenmedik başkalarının masallarına...
yetindik bizim olan bir kaç kelimeye...
masal olup kaybolmak da vardı elbet
ama..
Yitirmeden kahramanlığımızı,kendi gerçeklerimizde bir masal uydurduk bilmeden özenmeden..
Masal dediklerimiz bizim gerçeklerimiz oluyor be arkadaşım.. ve işte böyle bir şiir oluyor..
bu şiir ve şu yorum, gerisi vesaire zaten
teşekkürler,kalem daim olsun arkadaşım.
Gün doğarken yeşeren ümitler
aynı güneşle yok olurdu hep...
Gecenin ağırlığı bastı mı üzerine
ne nefes verirdi ne alırdı..
Gitmek isterdim her akşam üzeri
gidebileceğim en uzak yere..
Sonra şemsiye açardım nedenini bilmeden,
geceden mi korkardım kayacak yıldızlardan mı?
Ama yine gidemezdim yanımda olmayan senden..
"ve bilirdim göreceğim şey yine sensizlikse
nereye gittiğimin, nereden baktığımın önemi yoktu.."
Boş hayat manzaralı bir bank'ım vardı bilirsin..
Orada seni qörür seni izlerdim..
Koca boş bir hayatın ortasında birtek sen..
Şimdi düşünüyorumda,
GitmeyebiLirdin, gitmesende olurdu hani..
Hele hele yüreqimdeki bu ayak izlerinLe hiç gitmeyecektin..
Gün doğarken yeşeren ümitler
aynı güneşle yok olurdu hep...
Gecenin ağırlığı bastı mı üzerine
ne nefes verirdi ne alırdı..
Gitmek isterdim her akşam üzeri
gidebileceğim en uzak yere..
Sonra şemsiye açardım nedenini bilmeden,
geceden mi korkardım kayacak yıldızlardan mı?
Ama yine gidemezdim yanımda olmayan senden..
hep mi içimizde yücelttik bu sevdayı yakıştırdıklarımızı ve
hep mi,gidip gidip kalanlar biz olduk?
asil kaleme EyvAllah...