Birgün Mevlana eve girer ve hanımı ona sorar;
Bu kadar aşıksın Mevlaya şükürler olsun bu aşkı yaşayıp yaşatana.
Peki bana ne kadar aşıksın der;
Mevlana hanımına şöyle der;
Sen benim;Yaradandan ötürü yaradılanı sevişim,
Bir adım gelene on adım gidişimsin.
Ve herkesi olduğu gibi kabul edişimsin.
Sen benim;Bugünüme şükür ve yarınıma dua edişim
Azla yetinişim,çoğa göz dikmeyişimsin
Ve kapanmayan avuç içimsin.