Sabah uyanınca yüzüme dokundu esti bir telaşla
Bakışan yapraklar arasından yanıma sokulup selam verirdi gölgeme
Uzun uzadıya yol alıp yürüyen karanlıkta düşman kesildi ayaklarıma
Yanımda yürüyen zararsız düşman oldu nefesiyle
Bakıştı tüm kasvetiyle yorganım oldu üşüyen yoluma
Dertleşti geleceğimle başını eğip sıcak bir nefesle yok oldu bir gecede