Gökyüzü üzerindeki karabulutları dağıtmıştı,
Gece boyunca yağan yağmurdan eser kalmamıştı.
Etraf muhteşem toprak kokusuyla doluydu.
Çiçekler bir başka güzeldi bugün
Kaldırımlar bir başka bakıyordu insanlara
Simitçi çocuklar da neşeliydi bugün
Hergün ağlarken gördüğümüz,
Küçük yaşta hayatın acısını yaşamış,
Üzerlerine giyecek birşey bulamayan,
Akranları okula giderken,
Sokakları arkadaş edinmiş çocuklar da neşeliydi.
Ağaçtaki kuş enfesti.
Belki de hayatının en tatlı nağmelerini mırıldanıyordu.
Güneş tüm bu güzelliklere önderlik yapıyordu.
Kentte bayram havası vardı bugün.
Dalgalar coşmuştu denizde,
Martılar özgürlüğe uçuyorlardı.
Liman eşsiz günlerinden birini yaşıyordu.
Bir gemi vardı limanda
Deryaya açılmak için sabırsızlıkla bekleyen .
Bu limandan daha önce de gemiler yol almıştı
Lakin hiçbirininin gidişi böyle olmamışı
Kimbilir belki de böylesi ilk defa görülüyordu.
Hepsinin bir amacı vardı.
Bu gemiyle yol almak,
Uçsuz bucaksız okyanuslarda.
Hayır bayram değildi bugün
Veda şarkıları da söylenmiyordu
Tufan hiç değiildi
Bu gemiye binmek için,
Neşeli olmak gerekmiyordu.
Yufka yürekli olmak da...
Öfkeli insanlar da vardı sırada
Hertürlü duyguyu paylaşan diğerleri gibi
Rotayı duygular belirleyecek
Gittiği yerlere duygu sağanağı götürecekti
Hep duygu olacaktı taşıdığı
Gittiği yerler.....
Hedef duyguydu
Sonsuz yaşamak güzellikleri,
Sevinci ve kederi
Sınırsız yaşamak hayatı
Böyleydi amaç...
Böyleydi yaşam...
Artık zaman gelmişti
Gemi yavaş yavaş yol alıyordu
Geride kalan yok gibiydi
Boşluğa el sallanıyordu
Artık zaman gelmişti
Gemi yavaş yavaş yol alıyordu
Geride kalan yok gibiydi
Boşluğa el sallanıyordu
SEN DE
yabancı bir geceye attım adımlarımı
umutları tükenen bir şiirin
son hecesine
yazdım adını inanmasan da...
seninle başladı
ve sennle bitti...
ayakseslerini duy yıldızların
sen de !
sen de!
kapat kapılarını yıldızlara
aydınlatmasınlar geceyi.
ben kapattım kapı,pencere
ne varsa kapattım
sen de!
sen de!
yazdın mı adımı
tükenen bu sevdanın
veda cümlesine...