Uçurum dibinde nasıl göründügümü
Merak edreim hep.
Yüzümün aynadaki boşluguna hep bakmak isterdim.
İnançlarımın kırık döküldügü yeri anlamak için
kalabalıklar içindeki yalnızlıgıma dokunmak isterdim...
Aşktı adın uçurumda, yanı başımda
aynadaki suretimdi yüzüm,
aykırı kanardı bana.
İnançlarımın çogu yalanmış
alay ederdi benimle.
Çok geç anladım, kalabalıklar arasındaki
senmişsin dokunamadıgım...
Yalnızlıgım diye küçümsedigim senin sevginmiş,
Geceleri ansızın uyanıp
incitilp durdugum senin yoklugunmuş...
Onca sevişmeden sonra degişememişsem,
sihirli bir aydınlıkta,
içimde bir yer sonsuz hasret kaldıgı içinmiş...
İşte onca yalan geçen hayatımda
buymuş tek gerçegim...