Kopru

Son güncelleme: 17.10.2022 15:15
  • KOPRU


    Bir zamanlar, birbirine bitisik iki çiftlikte yasayan iki erkek kardes vardi. Günlerden birgün bu iki kardes arasinda bir anlasmazlik basgösterdi. Iki kardes arasinda o zamana degin ilk kez görülen bu anlasmazlik, giderek büyüdü ve kardesler arasinda ayriliga neden oldu. Iki kardes, birbirlerine yalnizca küsmekle kalmadilar, yillardir ortaklasa kullandiklari tarim makinelerine degin sahip olduklari tüm araç gereçlerini ve mal varliklarini da ayirdilar. Küçük bir yanlis anlama sonucu baslayan anlasmazligi izleyen ayrilik, giderek büyüyen bir uçuruma dönüstü ve en sonunda yerini, karsilikli kullanilan hos olmayan sözlere birakti. Bunun arkasindan da beklenenler oldu ve kardesler
    arasinda önce siddetli bir kavga, sonra da ürkütücü bir sessizlik yasanmaya basladi.

    Bir sabah, bu iki kardesten büyügünün kapisina bir usta geldi. Elinde büyük bir marangoz çantasi vardi. Evsahibinden geçici bir is istedi:

    “Yapilacak ufak tefek bir isiniz varsa, size yardimci olmak isterim” dedi. “Elimden hemen her is gelir. Birkaç gün çalisirim, isi bitiririm.”

    Büyük kardesin aklina o an bir “is” geldi.

    “Evet, sana göre bir isim var” dedi ve küçük kardesinin çiftligini isaret etti:

    “Su derenin karisisindaki çiftlik, komsumundur. Daha dogrusu, benim küçük kardesime aittir o çiftlik. Geçen haftaya dek benim çiftligimle onun çiftligi arasinda bir otlak vardi. Sonra o, buldozeriyle oraya irmak bendi yapti ve simdi aramizda, otlak yerine, çiftliklerimizi birbirinden ayiran bir dere var.”

    Is isteyen adam, büyük kardesin söylediklerini dikkatle dinledikten sonra sordu:

    “Benden ne yapmami istiyorsunuz?” dedi.

    Büyük kardes önce kuskusunu, sonra da kararini açikladi:

    “Kardesim bunu, bana aci vermek için yapmiş olabilir” dedi. “Fakat simdi ben, onun yaptigindan daha büyük bir sey yapacagim.”

    Bunlari söyledikten sonra adami aldi, ahirlarin oldugu yere götürdü ve duvarin dibinde yigili duran kütükleri gösterdi:

    “Senden, bu kütükleri kullanarak, iki çiftlik arasinda üç metre yükseklikte bir çit yapmani istiyorum” dedi. “Kaç gün çalisirsan çalis, nasil yaparsan yap ama bana öyle bir çit yap ki, gözlerim kardesimin çiftligini artik görmek zorunda kalmasin.”

    Is arayan usta, basini salladi:

    “Sanirim durumu anladim, efendim” dedi. “Simdi bana çivilerin, kazma küregin yerini gösterin ki hemen isime baslayayim.”

    Büyük kardes ustaya kazma, küregin ve çivilerin oldugu yeri gösterdikten sonra, alisveris yapmak için kasabaya gitti.

    Usta ise, tüm gün boyunca ölçerek, keserek, çivileyerek

    SIKI bir biçimde çalismaya koyuldu.

    Aksam günes batarken o isini bitirmis, çiftlik sahibi büyük kardes ise alisverisini tamamlamıs, kasabadan dönüyordu. Çiftlige gelir gelmez ustanin yaptiklarina bakti ve saskinliktan gözleri, yuvalarindan firlayacakmis gibi açildi. Karsisinda, yapilmasini istedigi çit yoktu ama, derenin bir yakasindan öteki yakasina uzanan görkemli bir köprü vardi.

    Biri kendi çiftliginin topragina, öteki küçük kardesinin çiftliginin topragına oturtulmus saglam iki ayak üzerinde, yanlarindaki korkuluklarina varincaya dek tüm ayrintilariyla yapilmis ve tam anlamiyla “usta isi” denilecek kusursuzlukta bir köprü uzaniyordu.

    Büyük kardes, hâlâ geçmeyen saskinligiyla bu köprüyü seyrederken, karsidan birinin geldigini gördü. Dikkatle baktiginda gelen kisinin, komsusu, yani küçük kardesi oldugunu anladi.

    Kardesi, kollarini iki yana açmis olarak köprünün karsi ucundan kendisine dogru yürüyordu.

    “Benim sana karsi yaptigim bunca haksizliga ve söyledigim bunca kötü sözlere karsin sen, bu köprüyü yaptirarak ne denli iyi ve ne denli büyük bir insan oldugunu gösterdin” dedi agabeyine. “Simdi bir büyüklük daha yap ve sen de kollarini açarak bana gel...”

    Köprünün iki ucundan ortaya dogru yürüyen kardesler, köprünün ortasinda bir araya geldiler ve özlemle kucaklastilar.

    Büyük kardes bir ara arkasina baktiginda, çantasini toplayip, oradan ayrilmakta olan ustayi gördü.

    “Gitme, dur, bekle” diye seslendi ona. “Sana yaptiracagim birkaç is daha var, çiftligimde...”

    Usta gülümsedi:

    “Ben buradaki isimi tamamladim, gitmem gerek” dedi ve ekledi:

    “Yapmam gereken daha birçok köprü var.”



    seher*vaktii
#07.04.2004 08:38 1 0 0
  • Süper ya tüglerim dikenlendi
#07.04.2004 08:46 0 0 0
  • gözlerimiz dumanlandi
#07.04.2004 11:30 0 0 0
  • Orijinalin yazar1 aysila
    gözlerimiz dumanlandi

    hele ben eeehh eeeeehhh agliyom
#07.04.2004 11:40 0 0 0
#07.04.2004 23:55 0 0 0
  • nerden bulursunuz böyle seyleri


    :oki:
#08.04.2004 00:22 0 0 0
  • iltifatlariniza ayik olmaya calisiyorum...
#08.04.2004 10:50 0 0 0
#29.11.2004 17:53 0 0 0
  • Ellerine Yüreğine Sağlık
#29.11.2004 19:25 0 0 0
  • çok etkileyici ve ibret verici...tevazunun ve ilk adımı atmanın erdemini öğrenmekmi lazım acaba... ellerine sağlık erkadaşım...gönlüne sağlık...
#30.11.2004 07:55 0 0 0
  • Ellerine Emeqine SaqLıK ArKada$iM
#12.06.2005 10:31 0 0 0
  • Paylaşım için Teşekkürler
#17.10.2022 15:15 0 0 0