Ne zaman güllerim kanasa yüreğimden,
Orada, uzaklarda nedensiz bir ateş yanar,
Yanarım can sıcağı harelerin yüzünden,
Kıvılcımlar söner, usanırım özleminden,
Savrulur son küllerim, bir çiçek solar içimden...
Gündoğumu sabahların güneşinde mi yaktık,
Hiçliğin sonsuzluğunda mı kaybettik sevdayı..?
Sevmiştik oysa... Can yangınlarını seninle...