adına aşk diyoruz...!
acısıyla yaşıyoruz,
sevilmeyi bılmesekte sevmeyi biliyoruz..
topraktan varolan bedenimiz
zaman doluyor toprak oluyoruz..
toprağı besleyen su;
toprakla buluştu yeni bir hayat buldu,
buhar olup uctu.
.ölüm bir su misali...!
bu hayattan kimler geldi geçti.
ne mertleri besledi, ne delikanlılar yetişti.
kimi sevdi ve sevildi, kimi ise sevilmeden ölümle yüzleşti... isa..!
şiirin cok güzel olmuş begendım dogrusu fon üziğide on numara... anladıgım kadarıyla bı yarısma duzenlenıomus bu sıtede ama nasıl katılcaz bende katılmak ıstıorumda..