ADIN SENİN
Saçlarına can veren yıldızlar nerde gülüm
Hangi ferman dokundu bakıslarına senin
Belki sahrada degil, simdi göklerde gülüm
Tasıyor bulutları gözlerinde, nazenin
Senin her kirpiginde bir dervisin ahı var
Muhteris aynaların eskidigi yerdesin
Yüzünde en çaresiz devlerin günahı var
Zamanı sonsuzluga baglayan mahserdesin
Divan-ı harbe giden yigitlerin ardında
Kanayan kitaplara gül götüren yagmurum
Hüznü bir tabut gibi buluyorum derdinde
Senin topragın için çırpınıp aglıyorum
Memnu bir zerrin kadar edalı ve soylusun
Gamzelerinde nazlı kıvılcımlar gizlenir
Bagbozumunda bile yediveren boylusun
Gün olur ki, kalbinde gözlerin filizlenir
Bu sevda dayanılmaz bir agıttır zülfünde
Rüzgarın her busesi içimde kursun olur
Yıldız kayar, ay susar geceye güldügünde
Dagda çigdem solarken çölde ceylan vurulur
Ben bu yol ayrımında sensiz olsam ne çıkar
Kahra göçen kusların kanatlarında kaldın
Ölümün gözyasları bir gün hicranı yıkar
Tarihe bir sır gibi düser senin de adın