myigitsoy
Üye
06.03.2008
Çavuş
1.378
Çavuş
1.378
Hakkında
-
Konu: Ey Kalbim
KALBİM SANA HİTABIM .
KALBİM !
BİLİNMEYEN BİLİNMEZDEYİM
ELLERİM HEP BOŞLUKLARDA DOLUYOR
DOLDURAN HEP HAK cc OLUYOR
VE SORUYOR . ?
KALBIM !
HANİ DERYA İDİK DAMLA HALİMİZDE
DAMLA OLARAK KAFA TUTTUK DENİZE
SUKUT DEDİRTEN O cc OLUYOR
VE SORUYOR ..?
KALBİM !
DÜSMEDİN Mİ İMTİHANINDA
YILDIN MI KERVANSARAYINDA
SANA ZORLUK VEREN RAB cc OLUYOR
VE SORUYOR .. ?
KALBİM !
HANİ RAHAT GİRDABINDAYDIN
HUZUR ÇIKMAZINADA DADANDIN
SABRI ELİNE ALLAH cc VERİYOR
VE SORUYOR .. ?
ALLAH cc DEMEYİ BİLİRMİSİN
HAK cc UGRUNA SEVERMISIN
KALBİN KİMLERİN MİSAFİRHANESİ OLMUŞ
SEN RABBİNE GELİRMİSİN
Alıntı : Ç.Zeynep ÇELİK ( Teşekkürler )
-
Hormonlu gıdaları nasıl tanıyabiliriz?
İşte meyve ve sebzelerin hormonlu olduğunu anlamak için bazı ipuçları... Domates: İçi çok sulu, boş ve çekirdeksizse... Kabak: Şekli bozuk ve çekirdeksizse... Patlıcan: İçi süngerimsi ve çekirdeksizse... Biber: Aşırı iri, çekirdek evi boş ve etli kısımları sertse... Patates: Şekilsiz, yumruları yapışık ve içi karaysa... Karpuz: Çekirdek yerleri boşsa...
-
Konu: Msn BootlarıBu robotlar, belirli hizmet için yapılmış, yazdıklarınıza belli cevaplar verern botlardır.. Deneyin derim : )
[EMAIL="gamesbot@botmetro.net"]gamesbot@botmetro.net[/EMAIL] | Oyun robotu
[EMAIL="quizmasterbot@hotmail.com"]quizmasterbot@hotmail.com[/EMAIL] | Soru robotu
[EMAIL="espbilly@msn.com"]espbilly@msn.com[/EMAIL] | Vido gösterim robotu
[EMAIL="smarterchild@hotmail.com"]smarterchild@hotmail.com[/EMAIL] | Geniş bir sohbet botu
[EMAIL="yellowpagesdemo@hotmail.com"]yellowpagesdemo@hotmail.com[/EMAIL] | Yakınızda neler var bakabilirsiniz.
[EMAIL="msngiftguide@hotmail.com"]msngiftguide@hotmail.com[/EMAIL] | Tatil hediyesi.
[EMAIL="blabla@chatman.nl"]blabla@chatman.nl[/EMAIL] | Hollanda dilinde bir robot.
[EMAIL="indeedjobs@hotmail.com"]indeedjobs@hotmail.com[/EMAIL] | İş bulma robotu.
[EMAIL="mindy@botmetro.net"]mindy@botmetro.net[/EMAIL] | Sohbet robotu.
[EMAIL="amazon@insidec.com"]amazon@insidec.com[/EMAIL] | Amazon.Com alışveriş robotu
[EMAIL="spleak@hotmail.com"]spleak@hotmail.com[/EMAIL] | Spleak, klasik, çok iyi bir robot : )
[EMAIL="q6trivia@hotmail.com"]q6trivia@hotmail.com[/EMAIL] | Klasik bir robot
[EMAIL="smarterchild@hotmail.com"]smarterchild@hotmail.com[/EMAIL] | Klasik bir robot
[EMAIL="encarta@conversagent.com"]encarta@conversagent.com[/EMAIL] | Sorularınıza geniş içerikte cevap veren bir robot
-
Konu: antik çağ bilgisayarıİlginç miş Şaşırdım Yıl 1900 Gerçi Bir Asır War Arada Ama Yinede İlginç Bir Haberdi
Teşekkürler
-
Gözlerine Müebbet Bağlandığım Yar
Dağlarımda kar
Yüreğimde efkar
Tut elimden,tut elimden
Gözlerine müebbet bağlandığım yar
Sensizlik zarar
Gitmen neye yarar
Ver artık bir karar
Gözlerine müebbet bağlandığım yar
Yıldızlar kayar
Kalbim gün sayar
Yokluğun koyar
Gözlerine müebbet bağlandığım yar
-
Konu: İlk Türkçe Ezan. (Video)Harika bir ses gerçekten de farklı
Teşekkürler
-
Konu: Bir soru??ben eminim kişisel fikir değil bnmki
Pardon Kendim İçindi
Biz Demişim Oke
-
Konu: Bir soru??Toprağın Pekişmesini Sağlıyo Olması Mantıklı Olabilir
-
Konu: Bir soru??çiçeklerin solmaması için
bu konuda kesinlikle eminim
Belkide ama Bir Bilene Sormak Lazım
Bizimki Kişisel Fikirler
-
son resimdeki ne öle Allah aşkına korku flimi gibi
Bencede İnsana Benzemiyo Zuzaylı Gibi
-
Konu: Bir soru??Ben Batıl Bir İnanç Olarak Biliyorum Dini Bir Açıklaması Yok Sanmıyorum
-
Dizlerine yatmışım
saçlarımı okşarken
aklımdaki karanlıklar aydınlanmış bir bir
küçük olduğuna inandırdığım hayatın
büyüklüğü beni ezdiğinde
yalan sevgiler etrafımda döndüğünde
hep sen gelmişsin aklıma
peşimden gelen unutmak istediğim ne varsa
hepsinde sana sığınmışım
etrafımı saran karanlıklarda
beni ayakta tutan bir ışıksın sen anne
üstüme yapışan tüm pisliklerden arındığım bir liman
sana her baktığımda
ellerin yalan sevgisi vuruyor yüzüme
ne olur beni bu acımasız dünyada
tek başıma bırakıp gitme
Kıraç / Annem
-
Konu: Ailedeki YangınBir yangın düşünün, bahçede yanan evin sahibi elindeki hortumla çiçekleri suluyor. Evinin yanmasına rağmen, yangından habersiz çiçekleri sulamaya devam ediyor. Ama o yangını umursamıyor ve bahçeyi sulamayı tercih ediyor. Halbuki evinde çıkan yangını söndürmeliydi. Hatta içeri girip içerde uyuyanlar varsa, dumandan boğulanlar varsa, onları uyandırarak dışarı çıkarmalıydı.
Bu esnâda "bırak beni uyumak istiyorum" diyerek kendine bir iki tokat atan sersemlere bile merhametle "bak oğlum yangın var, hadi kardeşim buradan çıkmamız lazım" diyerek onları kurtarmak için sırtına alıp dışarı çıkarmalıydı.
Hakiki babalar, hakiki kardeşler, hakiki dostlar bunu yapardı değil mi? Bu insaniyetin gereğidir. Yoksa ne haliniz varsa görünüz deyip çiçekleri sulamaya devam etse "Ben kurtuldum, onlardan bana ne" dese ne kadar insanî olabilir? Bu hazin manzara karşısında hangi insan mutlu olabilir, hayatından zevk almaya devam edebilir? İnsan tanımadığı insanın maruz kaldığı kazadan etkileniyor da kendi evindeki yangından etkilenmez mi?
İmansızlık yangını gökleri tutmuş. İçinde evladlarımız yanıyor. Alevleri göklere yükselen müdhiş bir günahlar yangını var. Haramların kıskacında kalmışlar. Çocuklarımızı, gençlerimizi yangının göbeğinde bırakmayalım. Siz bağırdıkça, çocuklarınıza kızdıkça sizden uzaklaşırlar. Sizden uzaklaştıkça yangının ortasına doğru giderler.
Sigara ile başlayan, içki, kumar, madde bağımlılığı gibi alışkanlıklarla gençlerin etrafını alevler sarmış. Bu yangının içindeki her genci, ebeveyninin sırtına aldığı gibi dışarı çıkarması şarttır. Çocuklarımızı bu yangın yerinden uzaklaştırmamız gerekirken, taşların bile yandığı Cehennem ateşinde, gençlerimizin kalmalarına razı olmak ne kadar medeniyet olabilir?
Kuranda Cenabı Hak şöyle buyurdu "Yakıtı İnsanlar ve taşlar olan Cehennem ateşinden ailenizi ve evladınızı kurtarınız." Hangimiz bu yangın için ciddi tedbirler alıyoruz. Kendimiz dahil ailemizi bu yangından kurtarmamız gerekirken gaflet içindeyiz uyuyoruz. Ben bu yangından memnunum, oğlumun yanmasına da razıyım diyen babalar ve anneler nasıl olurda razı olur? Dünyanın parlak ve gösterişli zevkleri, ateşe sevk eden birer tuzaktır. Kendimizi ve ailemizi bu zevklerle yangında bırakıyoruz. İman ve ibadetten uzak yaşamak yangın içinde kalmak demektir.
Sizden istirhamım bu gençleri bu yangının ortasında kendi başlarına bırakmayalım. İstikbalimiz olan çocuklarımızı Cehenneme ellerimizle sevk etmeyelim. Çocuklarımıza "Hadi yavrum sen bu yangında kalma, bu ateşe girme" diyerek zamanın dehşetini ve işin ciddiyetini anlatmalıyız. Hem yavrularımız iman dairesinde kaldıkça, yapacağı her hayır-hasenat, amel defterimizi kapatmamış olur. Biz kabrimizde o zaman rahatça uyuyabiliriz.
-
Konu: Mezopotamya'nın GözleriMezopotamya'nın Gözleri
Mardin'in Çocukları
Eski zamanların ihtişamını yaşatan Mardin'de evlerin şato gibi yüksek duvarlarının arasında akan sokakların sahibi çocuklara kulak verin, size bir doğu masalı fısıldasınlar
Taş ustalarının, göz kamaştırıcı bir zarafetle ilmek ilmek bezediği asırlık Mardin konaklarıyla süslü daracık sokakların baş aktörü çocuklar Her köşe başında, merakla izleyen, duyan, konuşan onlarca çift siyah göz Sadece Mardin'in değil, insanlık tarihinin en eski uygarlıklarını koynunda büyütmüş, kültürler kavşağı Mezopotamya'nın gözleri onlar. Sayısız medeniyete tanıklık etmiş taş sokaklarda rastladıkları her yabancıyı 'hello' sesleriyle karşılayan coşkulu bir koro... Kim olursa olsun, nereden gelirse gelsin, oyun alanı belledikleri Mardin sokaklarında gördükleri her yabancıya bildikleri ingilizce kelimeleri sıralayıp çocukluğun masumiyetini gizleyemeyen yüzler Onlara şeker dağıtmak, başlarına dokunmak ya da yanaklarını okşamakla yetinmeyin, oyunlarına da katılın. Kulak verin onlara, size Mardin'in sırlarını anlatsınlar
Çok Kültürlü Miras
Faysal, Gabriel ve Bejan Türk, Kürt, Arap ve Süryani kardeşliğini asırlar boyu yaşatan Mardin'in kaderi gibi bir arkadaşlık onlarınki Mardin'in genelinde görüldüğü üzere onların ailelerinde de üç dil birden konuşanların sayısı fazla. Okulda geliştirdikleri Türkçe'nin yanı sıra, kimisi annesinden ötürü Kürtçe'yi, kimisi ise babasından dolayı Arapça'yı biliyor az da olsa Kolay mı? Kadim uygarlıkların torunları onlar. Mardin'de çocuklarla arkadaşlık yaptıkça anlıyoruz ki, Mardin'de olmak çok dinli, çok kültürlü, çok dilli bir şehirde soluk alıp vermek demek. Sohbetin bir yerinde, prenseslere layık ışıltılı bir gerdanlığa benzetilen Mardin gecelerinin en renkli eğlencesinin yaşlı hikaye anlatıcıları olduğundan bahsediyorlar. Hani şu, her akşam başka bir evde çocukları çevresine toplayıp, saatlerce hiç yorulmadan eski zaman hikayeleri anlatan halk ozanlarından. Taşların dilini öğrenme hevesiyle çocukların peşine takılıp, dev bir labirenti andıran Mardin sokaklarına dalmak gerek yeniden. Kentin homojen yapısına aykırı olan tek şey, ana caddeden aşağı ve yukarı doğru tırmandığınızda, karşınıza çıkan daracık nemli sokaklar. Rüzgârlı terasların altından geçerek sokakları birbirine bağlayan ve 'abbara' denilen kestirme tünellerde güvendesiniz artık. Taş merdivenlerde seke seke inip çıkarken çocuksunuz. Bir evin terasına konuk olduğunuzda alabildiğine ferah ve enginsiniz. Tıpkı Mardin'in çocukları gibi
Dinler Kavşağı
Mardin, Diyarbakır Havzası'nın hemen kıyısında dev bir yüzük taşını andıran kalenin etrafında, usta bir el tarafından yapılmış göz alıcı bir süsleme gibi duruyor. Yine her fotoğraf karesinde bir çocuk yüzü. Taş konakların işlemeli pencerelerinden Mardin Ovası'nın sonsuzluğunu izleyen; medrese, dergâh, kilise önlerinde mendil, toka, lık, kolye satan, gümüş işleme atölyelerinin önünde ustalarını bekleyen çocuklar
Gündüzleri, bazılarının en büyük eğlencesi turist gezdirmek. Bir saniye peşinizi bırakmadan etrafınızda dönüp duran amatör rehberler onlar. Yanınızda rehber kitaplar olsa bile bir - iki lira verecek olursanız onlara, gün boyu anlatırlar size Mardin'i hiç sıkılmadan. Siz kulak verin yeter ki Hemen başlarlar anlatmaya kenti: Şurası Kırklar Kilisesi, burası Deyrulzafaran Manastırı, tam karşıdaki Kasımiye Medresesi, bu gördüğünüz de Ulu Cami... Bir tarafta Revaklı Çarşı, ötesinde Bakırcılar Çarşısı. Bu da Mardin Kalesi... işte bütün Mardin evlerinin ve teraslarının, az çok aynı açıyla yüzünü döndüğü manzara; Yukarı Mezopotamya Ovası'nın baş döndürücü bozluğu Ovanın kıpırtısızlığına karşı, binlerce düşüncenin uğultusuyla ağırlaşmış bir başı andıran kadim kent. Bu boz denize dalıp gitmek isteyenler için en ideal mekân ise, kalenin eteklerindeki Zinciriye Medresesi'nin kubbeli çatısı. Kente yeni gelenler, sokakların labirentine kendilerini bırakmadan önce, burada soluklanmalı mutlaka.
Doğu'nun Bereketi
Yorulmak bilmez 'küçük dostlarımız'ın peşinde koştururken, ana yolun güneyinde genişçe bir alana yayılan çarşı bölgesine düşüyor yolumuz. Burada, sadece birbirinden güzel kadifelere değil, her çeşit işlemeli ve işlemesiz kumaşa, Ortadoğu'dan getirilmiş şallara ve başörtülerine, Hint işi batiklere, Suriye'den gelen siyah ve kırmızı puşilere, kısacası her zevke göre bir şeylere rastlamak zor değil. Çocukların dev bir panayır alanına bakar gibi meraklı gözlerle incelediği çarşı bölgesi, Mardin'in bir zamanlar sahip olduğu ticari canlılığın izlerini taşıyor hâlâ. Değişik zanaat gruplarına göre ayrılan sokaklarda gezinirken, her yerde kadife gibi yumuşak, ama derin ve vurgulu bir lehçenin konuşulduğunu duyacaksınız. Burada, eski bir Ortadoğu veya Kuzey Afrika kentinde sanabilirsiniz kendinizi. Kentin ana caddesi de bugün, geleneksel ve modern dükkânların bir arada bulunduğu bir çeşit çarşıya dönüşmüş durumda. Çocukların düş dünyasına ayak uydurup, ana yol üzerinde fazlasıyla dikkat çeken stüdyoların vitrinlerindeki Mardin hatırası fotoğraflarına yöneliyoruz. Çoğunluğunu, gece çekilmiş ışıklar içindeki kent fotoğraflarının süslediği stüdyo vitrinleri, Mardin fotoğrafları sergisi keyfi yaşatıyor insana. Tok bir çekicin ritmik melodisinin izinden giderek bir köşebaşını döndüğümüz anda, Bakırcılar Çarşısı'nda buluyoruz kendimizi bu kez. Bakırın, ustaların elinde bakraçlara, tepsilere, cezvelere dönüşmesine; ince ince desenlerle bezenmesine tanık oluyoruz çocuk gözlerle Gün boyu aynı gri havayı solu***** ter döken kalaycılar da bakırcılarla yan yana. Ama tahta kepenkli bu geleneksel dükkânlar, zamana direnemeyip azalıyor birer birer
Taşın Şiiri
Yeni Şehir'in, kentin eteklerini çekiştiren huysuz çocukları andıran çok katlı betonarme binalarına inat, geçmişin tüm inceliğini korumayı sürdürüyor geleneksel Mardin evleri. Ortaçağ zarafatini günümüze taşıyan Mardin, taş evlerinin siluetini Süryanilere, taş işçiliğini ise Ermeni ustalara borçlu. Cercis Murat Konağı, Erdoba Evleri ile günümüzde Gazipaşa ilköğretim Okulu olarak kullanılan Cebburilerin Evi'ni ziyaret ettiyseniz eğer, Munganlar, Ensariler ve Tatlıdedeler gibi Mardin'in köklü ailelerine ait zarif konaklara düşürün yolunuzu mutlaka. Hatta çalın kapısını ve konuk olun bir Mardin evine. işlemeli ağır mobilyalar, camlı gömme dolaplar, avizeler, mangallar ve dev aynalarla süslü Mardin evlerinde bir Halil ibrahim Sofrası kurarlarsa da size, şaşırmayın sakın. Kapalı bir tür lahmacun olan sembusek, haşlanmış içli köfte, kaburga dolması, cevizli sucuk, sumak şerbeti, zerde ve yemek sonrası 'mırrası'nı eksik etmeyen Mardinlilerin sofrası, Doğu'nun mistik tatlarının bir resmi geçidi sanki. Unutulmaz bir ziyafetten sonra yapılacak en iyi şey yine küçük dostlarımızın peşine takılmak...
Çarşı, Mırra, Güvercin
Her adımda başka bir sokağa doğru kıvrılan daracık nemli sokak aralarından, iç içe geçmiş çarşılardan geçerek; kapıları, tokmakları ve oymalı pencereleriyle kentin ilmek ilmek dokunup taşın şiirine dönüşmüş tarihi dokusuyla tanışıyoruz köşe başlarında. Ta ki, kısa bir sağanak bu oyuna ara verene dek. Kagir bir konağın saçak altında yağmurun dinmesini beklerken, kılavuzumuz Faysal, ellerimizden tutup eski bir kapıdan içeri sürüklüyor bizi. Marangozlar Çarşısı'ndaki atölyelerin arasında, giriş kapısı zar zor fark edilen bir esnaf kahvesi burası. Genellikle yaşlıların müdavimi olduğu kahvenin duvarlarında, Meryem Ana tasvirleri ve Arapça ayetler bir arada. Sabah saatlerinde taş duvarları safran sarısı bir ışıkla yıkanan mekânın içinde, tahta masa ve sandalyelerde oturan müdavimler, hoşkin oynayıp tatlı sohbetlere dalıyor bütün gün. Derken, 'güm güm' adı verilen geleneksel cezvelerden minicik fincanlara doluyor yörenin geleneksel acı kahvesi olan 'mırra'larımız Teraslarda uçurulan paçalı Mardin güvercinlerine dalıyor gözlerimiz bir ara. Hızla yere dalan, daha sonra da taklalar atarak yeniden minare boyu yükselen barışın simgesi güvercinler, masmavi göğe karışırken, güneş uçsuz bucaksız Mardin Ovası'nı mora boyuyor ağır ağır